Reality check

Zaterdagavond, net na middernacht.
Ik sta met man en vrienden in de Warhol in Groningen.
De nieuwe Warhol want de oude ging dicht en werd later op een nieuwe locatie weer geopend.
We vallen in het staartje van het verjaardagsfeest van een achttienjarige.
De tent is gevuld met tieners.
En wij.
Dertigers en veertigers
Ik voel lichtelijk eh.... niet op mijn plaats.
'Technisch gesproken zou ik de moeder kunnen zijn van één van deze tieners,' prevel ik.
'Sterker nog, dat denken ze waarschijnlijk ook allemaal,' meldt vriend J.
Fijne jongen, die J.
Die gedachte deprimeert me enorm.
Thuis kan ik mezelf nog wijsmaken dat ik jong, hip and happening en 29 ben.
Maar tussen een stel kinderen die net zindelijk zijn, lukt dat een stuk minder.
Zo snel mogelijk smeren we 'm, we duiken De Groote Griet in.
Daar voelen we ons beter.
Totdat ik op het toilet aangesproken wordt met 'mevrouw'. Mevrouw!
Zucht.