donderdag 30 september 2010
De moederspagaat
Ik zou vanmorgen lekker een rondje gaan hardlopen.
Ik zou vanmiddag naar een bijeenkomst over de nieuwe werkkostenregeling gaan.
Maar Oudste is ziek.
‘En ik zou lekker gaan lopen en vanmiddag naar een belangrijke info-vergadering gaan,’ mompel ik verbolgen tegen mijn spiegelbeeld.
‘Maar dit is nou precies de reden waarom voor je jezelf begonnen bent,’ zegt Man droogjes.
Is ook zo, ik wil er altijd, altijd voor mijn kinderen zijn.
Maar toch wekt het wrevel op dat ik weer degene ben die haar plannen aan moet passen.
Dat ik nu niet in een moederspagaat lig omdat ik over mijn eigen tijd kan beschikken, daar ga ik maar even aan voorbij.
Oh yes, martyrship suits me well.
woensdag 29 september 2010
It's gonna be a very good day
Een heel goede dag, mag ik wel zeggen.
Want vandaag is de werkster terug van vakantie.
Zodat mijn in twee weken totaal verslonsde huis er over een paar uur weer piekfijn uit zal zien.
In mijn optimisme dacht ik nog
Op vrijdagmiddag ook maar dan staan er paardrij- en zwemlessen op het program dus dat werd hem niet.
Maar die woensdagmiddag kwam. En ging.
En ik had
Iets met aandacht voor de kinderen enzo.
En die berg strijkgoed die hard om een heet strijkijzer riep.
Met andere woorden, ik deed geen zak.
Trok een keer of wat de stofzuiger door de hut en verklaarde mezelf tot Goede Huisvrouw.
Wreef eens in m’n handen en dook op de bank met een boek en een pot thee.
Dit weekend begonnen zelfs de kinderen opmerkingen te maken als ‘Mam, moet je niet eens schoonmaken?’
Geen idee trouwens waarom ze zich daarvoor tot mij wenden.
Ik bedoel, ze hebben toch ook een vader?
Maar anyway, vanmiddag is de hut weer schoon.
maandag 27 september 2010
En nog even in de herhaling: HoerAAAAA
Daar ben ik dan
En u bent er ook weer.
Gezellig!
Gezellig!
Abonneren op:
Posts (Atom)